Ik heb een aantal ochtendrituelen voordat ik op pad ga en daardoor ga ik meestal als een van de laatsten de camino op. Vandaag wordt er van mij verwacht dat ik al om 8 uur s’ochtends de albergue verlaat en ik voel me slaperig en geïrriteerd. De zon komt net op en het is knisperig koud als ik buiten de poort van de albergue sta.
Ik hou van een stevig ontbijt voordat ik ga lopen, maar alle koffiebars en panaderías zijn nog gesloten in het dorp. Ik blijf een moment tevergeefs hangen voor één van de gesloten deuren en ga dan toch maar met een lege maag op pad.
Viana is een prachtig Middeleeuws dorpje bovenop een heuvel, met uitzicht over het Calabrisch gebergte. De ochtendzon schijnt voorzichtig door de straten en ook al zie ik de schoonheid ervan, ik hoor mezelf mopperen terwijl ik het dorp uitloop. Mijn beenspieren zijn nog stijf en koud en daardoor kost het me moeite om de steile weg naar beneden te lopen.
Ik laat de streek Navarra achter me en wandel de volgende regio tegemoet; La Rioja. Ik loop door wijngaarden, voel hoe de zon mij en het land langzaam opwarmt en neem alle tijd om het landschap in me op te nemen. Maar zodra ik dichter bij de stad Logroño kom, zie ik het landschap veranderen van landelijk naar industrieel en merk dat de wandeling me begint te vervelen. Ik loop door de voorstad, langs grote bedrijven en zie Logroño ontwaken. Wat een drukte!
In de stad vind ik een bar waar ik kan ontbijten en bestel een grote caf;e-con-leche. Terwijl ik op mijn telefoon het volgende traject bestudeer, zie ik dat de volgende kilometers door een stedelijk gebied gaan en voel een enorme tegenzin. Ik heb behoefte aan stilte en natuur.
Sippend aan mij koffie besluit ik dat ik niet ga lopen, ik neem nog één keer de bus. Het is mijn camino.
De rest van de dag blijf ik zoeken naar de schoonheid van dit traject, maar heb moeite om het te zien.
De verveling heeft het overgenomen. Maar ook verveling is natuurlijk een interessante emotie..
Pas als ik aankom in Navarrete en door de kleine smalle straatjes loop, leef ik op. Net als in elk Spaans stadje is er een oude kerk met een plaza en een bar. Op het terras naast de kerk zitten al een aantal peregrinos uit te puffen met een glas Rioja wijn. Ik sluit aan en bestel ook een glas. Genoeg voor vandaag.
Viana – Logrono – Navarette (bus), 22 km
