Het regent en ik treuzel met het inpakken van mijn rugzak. Ik neem alle tijd voor het ontbijt in de hoop dat de regen stopt. Maar het blijft regenen en veel kopjes thee later verzucht ik dat ik er toch doorheen zal moeten.
Ik hou me vast aan de gedachte dat ik al na een paar kilometer een volgend dorp zal aantreffen. Ik hou ervan om van dorp naar dorp te lopen, van café-con-leche naar Napolitana (chocoladebroodje) en van lunch met tortilla naar theepauze. Op deze manier verdeel ik mijn dag In behapbare stukjes en geniet ik van de Spaanse lekkernijen langs de camino. Wetend dat ik de vele calorieën toch wel verbrand.

Hoewel ik me eigenlijk had voorgenomen om vandaag een flink stuk af te leggen, ben ik het na 13 lange kilometers in de regen ineens spuugzat. Mijn ego vertelt me dat ik gewoon moet doorlopen, maar ik luister naar mijn gevoel en loop richting de eerstvolgende albergue.
Dat blijkt een goede keuze, zodra ik binnen ben gaat het nóg harder regenen. Ik bestel een kop thee mét Napolitana. Het is mooi geweest voor vandaag.

Santa Mariña - Olveiroa, 13 km