Het verblijf in de heerlijke, wat luxere hostel heeft me goed gedaan. Ik ben uitgeslapen en voel me weer energiek.

De vertraging door mijn knie heeft me doen inzien dat het niet uitmaakt hoe ik mijn weg vervolg. Ik bepaal zélf mijn pad. Ik besef me ook dat ik langer onderweg zal zijn dan ik had verwacht en dat ik mijn planning moet gaan loslaten.

De komende dagen wil ik rustig opbouwen, veel pauzeren en de benodigde aandacht geven aan mijn lichaam. Voor de zoveelste keer bedenk ik dat niet de bestemming, maar de weg het doel is.

Terwijl ik het dorp uitloop, ontdek ik een klein winkeltje dat wandelstokken verkoopt. De winkel is nog gesloten, maar wordt speciaal voor mij geopend. De eigenaresse vertelt dat zij de camino en de peregrinos een warm hart toedraagt.

Ik loop door weilanden en heuvels de wijnstreek in. Vervolgens passeer ik een bodega mét gratis wijnfontein (fantastisch!) en ontmoet een groep Belgische wandelaars van 65+ met een pittig tempo. Ik laat ze vrolijk passeren en blijf mezelf beloven om rustig te lopen.

De volgende kilometers loop ik in stilte. Doordat ik gedwongen ben om rustig aan te doen heb ik alle aandacht voor de omgeving. Ik zie roofvogels cirkelen in de lucht, ik ruik de stoffige aarde en voel de zon branden op mijn huid. Mijn knie heeft me geholpen om bewust aanwezig te zijn op de camino!

Estella - Villamayor de Monjardín, 9 km