Zeventien lange kilometers liggen voor me op de meseta.Vandaag is er geen enkele afleiding in de vorm van dorpen, kerken of restaurants. Met tegenzin ga ik op pad. Het weer is omgeslagen en is net zo grijs als mijn humeur.Al na een paar kilometer begin ik me te vervelen. De weg is lang, ik zie alleen […]
Dag 27: Een omweg
Het is wederom een stralende en prachtige dag op de meseta.Na alle emotie van de voorgaande dagen vind ik het nu heerlijk om samen te lopen met mijn caminomaatjes. Al babbelend leggen we moeiteloos vele kilometers af. We hebben aandacht voor elkaar en delen alle belevenissen, waardoor we niet meer op het pad letten en […]
Dag 28: Lopen, eten, slapen
Ik hou van een “late” start op de camino. Voor mij betekent laat, dat ik rond half 9 de deur van de albergue achter me sluit. En daarmee ben ik meestal één van de laatsten. Ik neem graag alle tijd om rustig op te staan en mijn ochtendritueel te doen. Ik heb een systeem bedacht […]
Dag 29: De volgende fase
Ik loop mijn laatste dag op de meseta en het voelt als de afronding van een fase. De leegte van de hoogvlakte heeft me veel gegeven. Ik heb gezongen, gedanst, gehuild en gelachen.Ik voelde me er springlevend en soms nietig in het weidse landschap. De afgelopen weken zag ik de toppen van het Cantabrisch gebergte […]
Dag 30: Ontmoetingen
Ik denk aan alle ontmoetingen op de camino. Ik heb gemerkt dat er keer op keer oprechte aandacht is voor de ander en bijna elke ontmoeting is intens. We hebben immers allemaal de keuze gemaakt om dit pad te bewandelen, waardoor er een groot gevoel van saamhorigheid is. Met sommige pelgrims heb ik een kort […]
Dag 31: Tussenfase
Ik heb een actieve rustdag gepland. Vandaag neem ik de hele dag om een paar kilometer af te leggen.Ik sta op mijn gemak op, neem alle tijd voor een uitgebreid ontbijt in de hostel en bezoek daarna de kathedraal van León.Ik heb behoefte aan een verzachtende energie en hoop die te vinden in de kathedraal.Ik heb […]
Dag 32: Liefde voor de camino
Het regent. De weg is lang, saai en nat.Bij de allereerste bar die ik tegenkom bestel ik een kop thee om op te warmen en op te drogen. Op de balie liggen flyers. Terwijl ik op mijn thee wacht en de tekst lees, voel ik de liefde stromen. “Van Sarria naar Santiago, in de provincie […]
Dag 33: Onvergetelijke lessen Spaans
Het is druilerig weer en het heeft geregend.Ik laat de provincie Castilla y León achter me en ga op weg richting de Middeleeuwse stad Astorga in de provincie Galicia. “Se llama la isla verde”.De woorden van mijn Spaanse lerares van vroeger gaan door mijn hoofd.Galicia wordt ook wel het “groene eiland” genoemd, omdat het er […]
Dag 34: Een rustdag
Na zoveel dagen op de camino is het lopen een vast onderdeel van mijn leven geworden en het voelt vreemd om een rustdag in te lassen.Ik voel me goed en zelfs mijn gevoelige linkerknie geeft aan dat de dagelijkse kilometers behapbaar zijn.Toch merk ik dat mijn lichaam het zwaar heeft. Ik eet meer dan ooit […]
Dag 35: Meebewegen en hier blijven
Toen ik opstond was ik lichtelijk bezorgd over het traject dat me vandaag te wachten staat. Ik heb een flinke afstand af te leggen en daarbij zijn er ook nog eens veel hoogtemeters te overwinnen. Ik loop door bossen en via een heidegebied de bergen in. Mijn zorgen blijken ongegrond. Het pad loopt niet al […]
Dag 36: Cruz de Ferro
Vandaag ga ik op weg naar Cruz de Ferro, de plaats waar ik de steen zal neerleggen die ik de afgelopen weken met me heb meegedragen. Het is één van de belangrijkste momenten voor elke pelgrim die de camino loopt. Mijn steen ontving ik op de allereerste dag in Saint-Jean-pied-de-Port. De vrijwilliger van de albergue […]
Dag 37: Een nieuwe dag
Na alle emotie van gisteren, heb ik besloten om vandaag niet zo ver te lopen. Ik neem uitgebreid de tijd voor het ontbijt en ga veel later dan anders op pad. Wanneer ik de camino op ga, zijn de meeste pelgrims vertrokken. In de verre omgeving zie ik niemand. Ik hoor het tikken van mijn […]
Dag 38: Dieren van de camino
Terwijl ik Villafranca uit loop, word ik gevolgd door een Labrador uit de bar van het stadje.De hond is gewend om stukken mee te lopen met pelgrims en blijft naast me lopen.Aan het einde van het stadje, vindt hij het genoeg en loopt weer terug naar waar hij vandaan kwam. Volgens mijn wandelmaatjes schijn ik […]
Dag 39: Naar de top – O’Cebreiro
Het is ijskoud wanneer ik de albergue verlaat. Het heeft gevroren vannacht en volgens de eigenaresse ligt er misschien een laagje sneeuw op de top van de berg waar ik vandaag overheen moet. Ik heb voldoende lagen kleding aan, maar of ik beschermd ben tegen sneeuw?! De eerste kilometers zijn prachtig. De zon komt op […]
Dag 40: Mijn camino verhalen
Sommige dagen lijkt alles vanzelf te gaan en is er alleen maar het grote genieten. Sommige dagen zijn een worsteling. Vandaag loop ik fluitend over het pad. Het weer is omgeslagen. Het is ijskoud en het heeft gevroren, maar de lucht is helderblauw en de zon schijnt. Tijdens het lopen denk ik aan mijn ervaringen […]