Na alle emotie van gisteren, heb ik besloten om vandaag niet zo ver te lopen. Ik neem uitgebreid de tijd voor het ontbijt en ga veel later dan anders op pad. Wanneer ik de camino op ga, zijn de meeste pelgrims vertrokken. In de verre omgeving zie ik niemand. Ik hoor het tikken van mijn […]
Dag 38: Dieren van de camino
Terwijl ik Villafranca uit loop, word ik gevolgd door een Labrador uit de bar van het stadje.De hond is gewend om stukken mee te lopen met pelgrims en blijft naast me lopen.Aan het einde van het stadje, vindt hij het genoeg en loopt weer terug naar waar hij vandaan kwam. Volgens mijn wandelmaatjes schijn ik […]
Dag 39: Naar de top – O’Cebreiro
Het is ijskoud wanneer ik de albergue verlaat. Het heeft gevroren vannacht en volgens de eigenaresse ligt er misschien een laagje sneeuw op de top van de berg waar ik vandaag overheen moet. Ik heb voldoende lagen kleding aan, maar of ik beschermd ben tegen sneeuw?! De eerste kilometers zijn prachtig. De zon komt op […]
Dag 40: Mijn camino verhalen
Sommige dagen lijkt alles vanzelf te gaan en is er alleen maar het grote genieten. Sommige dagen zijn een worsteling. Vandaag loop ik fluitend over het pad. Het weer is omgeslagen. Het is ijskoud en het heeft gevroren, maar de lucht is helderblauw en de zon schijnt. Tijdens het lopen denk ik aan mijn ervaringen […]
Dag 41: Sarria, het laatste traject
Ik geniet van elke kilometer en bedenk dat het einde van mijn camino in zicht is. Vandaag kom ik aan in Sarria, het begin van het laatste traject. Sinds twee weken is het stil op de camino. Het aantal pelgrims dat ik dagelijks tegenkom op het pad, kan ik op één hand tellen. Ik raak […]
Dag 42: Wennen
Vanuit Sarria doen veel groepen Spanjaarden een georganiseerde camino en lopen alleen de laatste 115 km naar Santiago. Meestal wordt de bagage vervoerd van albergue naar albergue. Wanneer ik in de ochtend de albergue verlaat, zie ik koffers staan in de hal. Ik merk dat ik daar een mening over heb. Ik neem mijn rugzak […]
Dag 43: Een lange dag
Het heeft wederom gevroren vannacht, maar naarmate de zon hoger aan de hemel komt, stijgt de temperatuur. Het belooft weer een prachtige en warme herfstdag te worden. Vandaag heb ik een behoorlijke afstand af te leggen. Het pad stijgt en daalt de hele dag en ik moet flink wat hoogtemeters overbruggen, iets waar mijn lichaam […]
Dag 44: Geduld en vriendelijkheid
Bij het ontbijt word ik overvallen door de realiteit. Ik sta al enige tijd te wachten aan de bar van een panadería om mijn bestelling te plaatsen. De barista negeert me volledig en komt erg gespannen over. Dan komt een grote groep enthousiastelingen binnen, ze maken veel lawaai. De eerst zo rustige bar, staat ineens […]
Dag 45: Een mooie dag
Alweer een prachtige herfstdag. De zon schijnt volop wanneer ik de albergue verlaat. De stad Melide is aan het ontwaken, maar alle mogelijkheden om te ontbijten zijn nog dicht. Ik doe iets waarvan ik me had voorgenomen om nooit te doen; ik loop een stukje terug op de camino naar de plek waar ik eerder […]
Dag 46: Stil
Het is mijn laatste lange wandeldag voordat ik Santiago bereik. De groepen zijn verdwenen. Het pad is stil. Ik ben alleen. Ik volg mijn voetstappen en hoor alleen het tikken van mijn stokken op het pad. De kilometers vliegen voorbij. Langzaam verlaat ik de rustige omgeving en kom steeds dichter bij de bewoonde wereld. Net […]
Dag 47: Aankomst in Santiago
Ook op mijn laatste dag word ik getrakteerd op een prachtige zonsopkomst. Er hangt een laagje mist over de heuvels, het gras is bevroren en de eerste zonnestralen doen hun best om de natuur op te warmen. Ik pak mijn rugzak voor de laatste keer in. Het inpakken van mijn slaapzak, kleding en toilettas is […]
Santiago & de Botufumeiro, een mooie afronding
Ik blijf lange tijd zitten op het plein bij de kathedraal en laat alles stromen. Ik voel trots, liefde, dankbaarheid en nederigheid. De ene na de andere pelgrim komt aan, ieder met een eigen verhaal en vol emotie. Ik zie caminomaatjes die ik weken niet heb gezien en ik zie bekenden waar ik onlangs mee […]