Lopen is pijnlijk. Maar niet kunnen lopen, voelt nóg pijnlijker.Mijn knie is nog dik, maar voelt iets beter. Ik kan me nog niet overgeven aan stilstaan en weet me eigenlijk geen raad met mezelf.Ik mis de sfeer van de camino, de bijzondere gesprekken en onverwachtse ontmoetingen. Ik ga naar de koffiebar om te ontbijten, drink een […]
Dag 10: Loslaten van tijd
Het verblijf in de heerlijke, wat luxere hostel heeft me goed gedaan. Ik ben uitgeslapen en voel me weer energiek. De vertraging door mijn knie heeft me doen inzien dat het niet uitmaakt hoe ik mijn weg vervolg. Ik bepaal zélf mijn pad. Ik besef me ook dat ik langer onderweg zal zijn dan ik […]
Dag 11: Herinneringen en stilte
Tijdens mijn wandeling moet ik terugdenken aan mijn ontmoeting van gisteren met een oude man. Net voor Villamayor stond hij met zijn rollator en met een stempel in zijn hand te wachten op langslopende pelgrims. “Sello, sello…”, riep hij. Wat “Stempel” betekent.Ik had net koffie gedronken, mijn rugzak weer op mijn rug gedaan en bedacht dat […]
Dag 12: Loslaten van verwachtingen
Ik begin mijn verwachtingen los te laten en laat de dag op me afkomen zoals het gaat. Ik ben niet meer bezig met routes, afstanden of hoogteverschillen. Lopen, eten, slapen. Meer is er niet. Ik loop en ontdek wat er op mijn pad komt en uiteindelijk kom ik vanzelf op mijn bestemming. Soms loop ik met […]
Dag 13: Irritatie en verveling
Ik heb een aantal ochtendrituelen voordat ik op pad ga en daardoor ga ik meestal als een van de laatsten de camino op. Vandaag wordt er van mij verwacht dat ik al om 8 uur s’ochtends de albergue verlaat en ik voel me slaperig en geïrriteerd. De zon komt net op en het is knisperig […]
Dag 14: Alles stroomt, niets is blijvend
De kleine dingen zijn belangrijk geworden. Een kop koffie, een chocoladebroodje voordat ik op pad ga, iets lekkers in mijn rugzak voor onderweg en genieten van de zonsopkomst en de vele kwetterende vogeltjes om me heen. Af en toe blijf ik staan om te kijken en luisteren naar de ontwakende natuur. Vandaag vind ik het […]
Dag 15: Ieder zijn eigen pad
In de vroege ochtend zetten we onze vriend uit Alaska af bij de bushalte richting Madrid. Er staat hem een lange en moeilijke reis te wachten. Het is een prachtige dag, de opkomende zon schijnt op de rode rotswand achter het stadje Najera. Voor mij betekent de opkomende zon het begin van een nieuwe dag op […]
Dag 16: Luxe in Santo Domingo
Vandaag liep ik voor het eerst weer een traject van meer dan 20 km. Hoewel het een heerlijke wandeldag was, bleek de afstand toch iets te ambitieus. Aan het einde van de dag is mijn knie weer licht gezwollen. Omdat alle hostels in Santo Domingo vol zijn overnacht ik met mijn caminomaatjes in een klein […]
Dag 17: Aangename leegte
Ik voel me heerlijk uitgerust na de nacht in het appartement. Mijn knie voelt goed en ik heb zin om op pad te gaan. We bezoeken de beroemde kathedraal met de kip en de haan in Santo Domingo. Een bijzonder verhaal en een prachtig gebouw. (*) In de bar achter de kerk bestel ik mijn […]
Dag 18: Loslaten van ballast
Mijn rugzak en ik zijn één. Al vanaf de eerste dag voel ik hem nauwelijks en ook het gewicht lijkt me niet te hinderen. Lijkt…want ongemerkt doet mijn zware rugzak een aanslag op mijn gewrichten. Vandaag wil ik lief zijn voor mezelf, ik ga mijn rugzak een keer laten vervoeren! In de hoop mijn knieën […]
Dag 19: Een ochtend met een gouden randje
Het is een prachtige ochtend wanneer ik het pad op ga. Er hangt een nevel over het dal en de zon probeert door te breken. Ik voel me een beetje slaperig en mijn spieren moeten nog opwarmen. De eerste klim omhoog is daardoor best pittig. De zonsopkomst is werkelijk prachtig. Ik maak de ene na […]
Dag 20: Een eerste mijlpaal, Burgos
Vandaag zal ik aankomen in Burgos en dat betekent dat ik 1/3e deel van mijn camino heb afgelegd! Ik zit vol energie wanneer ik opsta. De eerste tien kilometers gaan snel, maar met elke kilometer die daarna verstrijkt voelen mijn benen zwaarder worden. De camino loopt door een kilometerslang park dat eindigt aan de rand […]
Dag 21: Een onbestendig gevoel
Geen gerommel in rugzakken of lichtflitsen van mobieltjes die me wakker maken. Ik hoor ook geen geluiden van pelgrims die midden in de nacht opstaan -en denken dat ze dat geruisloos doen. Het is muisstil om me heen. Mijn hotelkamer is claustrofobisch klein en het is er ongekend stil. Ik lig op bed en neem […]
Dag 22: De liefdevolle woorden van een non
De zon komt op achter de kathedraal van Burgos. Een prachtig schouwspel waar ik geen genoeg van kan krijgen. Het heeft een beetje geregend vannacht waardoor de straten glinsteren in het zonlicht. Ik glinster ook een beetje, want ik ben weer op de camino! Ik loop over ongemakkelijke kiezelstenen en volg de pijlen die mij […]
Dag 23: Een moment volledig aanwezig
Een nieuwe dag op de meseta. De hoogvlakte lijkt op het eerste gezicht vlak, maar af en toe kom ik pittige heuvels tegen. De wegen zijn soms eindeloos lang en na elke heuvel vraag ik me af of het volgende dorp al in zicht is. Op de camino heb ik geleerd dat je alles aanpakt […]