In de vroege ochtend zetten we onze vriend uit Alaska af bij de bushalte richting Madrid. Er staat hem een lange en moeilijke reis te wachten. Het is een prachtige dag, de opkomende zon schijnt op de rode rotswand achter het stadje Najera. Voor mij betekent de opkomende zon het begin van een nieuwe dag op […]
Dag 16: Luxe in Santo Domingo
Vandaag liep ik voor het eerst weer een traject van meer dan 20 km. Hoewel het een heerlijke wandeldag was, bleek de afstand toch iets te ambitieus. Aan het einde van de dag is mijn knie weer licht gezwollen. Omdat alle hostels in Santo Domingo vol zijn overnacht ik met mijn caminomaatjes in een klein […]
Dag 17: Aangename leegte
Ik voel me heerlijk uitgerust na de nacht in het appartement. Mijn knie voelt goed en ik heb zin om op pad te gaan. We bezoeken de beroemde kathedraal met de kip en de haan in Santo Domingo. Een bijzonder verhaal en een prachtig gebouw. (*) In de bar achter de kerk bestel ik mijn […]
Dag 18: Loslaten van ballast
Mijn rugzak en ik zijn één. Al vanaf de eerste dag voel ik hem nauwelijks en ook het gewicht lijkt me niet te hinderen. Lijkt…want ongemerkt doet mijn zware rugzak een aanslag op mijn gewrichten. Vandaag wil ik lief zijn voor mezelf, ik ga mijn rugzak een keer laten vervoeren! In de hoop mijn knieën […]
Dag 19: Een ochtend met een gouden randje
Het is een prachtige ochtend wanneer ik het pad op ga. Er hangt een nevel over het dal en de zon probeert door te breken. Ik voel me een beetje slaperig en mijn spieren moeten nog opwarmen. De eerste klim omhoog is daardoor best pittig. De zonsopkomst is werkelijk prachtig. Ik maak de ene na […]
Dag 20: Een eerste mijlpaal, Burgos
Vandaag zal ik aankomen in Burgos en dat betekent dat ik 1/3e deel van mijn camino heb afgelegd! Ik zit vol energie wanneer ik opsta. De eerste tien kilometers gaan snel, maar met elke kilometer die daarna verstrijkt voelen mijn benen zwaarder worden. De camino loopt door een kilometerslang park dat eindigt aan de rand […]
Dag 21: Een onbestendig gevoel
Geen gerommel in rugzakken of lichtflitsen van mobieltjes die me wakker maken. Ik hoor ook geen geluiden van pelgrims die midden in de nacht opstaan -en denken dat ze dat geruisloos doen. Het is muisstil om me heen. Mijn hotelkamer is claustrofobisch klein en het is er ongekend stil. Ik lig op bed en neem […]
Dag 22: De liefdevolle woorden van een non
De zon komt op achter de kathedraal van Burgos. Een prachtig schouwspel waar ik geen genoeg van kan krijgen. Het heeft een beetje geregend vannacht waardoor de straten glinsteren in het zonlicht. Ik glinster ook een beetje, want ik ben weer op de camino! Ik loop over ongemakkelijke kiezelstenen en volg de pijlen die mij […]
Dag 23: Een moment volledig aanwezig
Een nieuwe dag op de meseta. De hoogvlakte lijkt op het eerste gezicht vlak, maar af en toe kom ik pittige heuvels tegen. De wegen zijn soms eindeloos lang en na elke heuvel vraag ik me af of het volgende dorp al in zicht is. Op de camino heb ik geleerd dat je alles aanpakt […]
Dag 24: Een onverwacht mooie dag
Midden in de nacht word ik wakker en hoor de wind loeien om de albergue. De luiken van het raam klapperen in de wind. De eigenaresse van de albergue had al aangekondigd dat het weer zou omslaan. Er was een harde wind vanuit het noorden op komst en daardoor zou het een stuk kouder worden. […]
Dag 25: Een bijzondere overnachting
Ik heb al vroeg de albergue verlaten. De zon is net aan het opkomen en het is nog erg koud. Vandaag ben ik vooral geinteresseerd in mijn bestemming. Met mijn wandelmaatjes zal ik overnachten in het Real Monasterio de San Zoilo in Carrión de las Condes. Een prachtig Benedictijns klooster dat stamt uit het jaar […]
Dag 26: In leegte ontstaat inzicht
Zeventien lange kilometers liggen voor me op de meseta.Vandaag is er geen enkele afleiding in de vorm van dorpen, kerken of restaurants. Met tegenzin ga ik op pad. Het weer is omgeslagen en is net zo grijs als mijn humeur.Al na een paar kilometer begin ik me te vervelen. De weg is lang, ik zie alleen […]
Dag 27: Een omweg
Het is wederom een stralende en prachtige dag op de meseta.Na alle emotie van de voorgaande dagen vind ik het nu heerlijk om samen te lopen met mijn caminomaatjes. Al babbelend leggen we moeiteloos vele kilometers af. We hebben aandacht voor elkaar en delen alle belevenissen, waardoor we niet meer op het pad letten en […]
Dag 28: Lopen, eten, slapen
Ik hou van een “late” start op de camino. Voor mij betekent laat, dat ik rond half 9 de deur van de albergue achter me sluit. En daarmee ben ik meestal één van de laatsten. Ik neem graag alle tijd om rustig op te staan en mijn ochtendritueel te doen. Ik heb een systeem bedacht […]
Dag 29: De volgende fase
Ik loop mijn laatste dag op de meseta en het voelt als de afronding van een fase. De leegte van de hoogvlakte heeft me veel gegeven. Ik heb gezongen, gedanst, gehuild en gelachen.Ik voelde me er springlevend en soms nietig in het weidse landschap. De afgelopen weken zag ik de toppen van het Cantabrisch gebergte […]