Ik heb een actieve rustdag gepland. Vandaag neem ik de hele dag om een paar kilometer af te leggen.Ik sta op mijn gemak op, neem alle tijd voor een uitgebreid ontbijt in de hostel en bezoek daarna de kathedraal van León.Ik heb behoefte aan een verzachtende energie en hoop die te vinden in de kathedraal.Ik heb […]
Dag 32: Liefde voor de camino
Het regent. De weg is lang, saai en nat.Bij de allereerste bar die ik tegenkom bestel ik een kop thee om op te warmen en op te drogen. Op de balie liggen flyers. Terwijl ik op mijn thee wacht en de tekst lees, voel ik de liefde stromen. “Van Sarria naar Santiago, in de provincie […]
Dag 33: Onvergetelijke lessen Spaans
Het is druilerig weer en het heeft geregend.Ik laat de provincie Castilla y León achter me en ga op weg richting de Middeleeuwse stad Astorga in de provincie Galicia. “Se llama la isla verde”.De woorden van mijn Spaanse lerares van vroeger gaan door mijn hoofd.Galicia wordt ook wel het “groene eiland” genoemd, omdat het er […]
Dag 34: Een rustdag
Na zoveel dagen op de camino is het lopen een vast onderdeel van mijn leven geworden en het voelt vreemd om een rustdag in te lassen.Ik voel me goed en zelfs mijn gevoelige linkerknie geeft aan dat de dagelijkse kilometers behapbaar zijn.Toch merk ik dat mijn lichaam het zwaar heeft. Ik eet meer dan ooit […]
Dag 35: Meebewegen en hier blijven
Toen ik opstond was ik lichtelijk bezorgd over het traject dat me vandaag te wachten staat. Ik heb een flinke afstand af te leggen en daarbij zijn er ook nog eens veel hoogtemeters te overwinnen. Ik loop door bossen en via een heidegebied de bergen in. Mijn zorgen blijken ongegrond. Het pad loopt niet al […]
Dag 36: Cruz de Ferro
Vandaag ga ik op weg naar Cruz de Ferro, de plaats waar ik de steen zal neerleggen die ik de afgelopen weken met me heb meegedragen. Het is één van de belangrijkste momenten voor elke pelgrim die de camino loopt. Mijn steen ontving ik op de allereerste dag in Saint-Jean-pied-de-Port. De vrijwilliger van de albergue […]
Dag 37: Een nieuwe dag
Na alle emotie van gisteren, heb ik besloten om vandaag niet zo ver te lopen. Ik neem uitgebreid de tijd voor het ontbijt en ga veel later dan anders op pad. Wanneer ik de camino op ga, zijn de meeste pelgrims vertrokken. In de verre omgeving zie ik niemand. Ik hoor het tikken van mijn […]
Dag 38: Dieren van de camino
Terwijl ik Villafranca uit loop, word ik gevolgd door een Labrador uit de bar van het stadje.De hond is gewend om stukken mee te lopen met pelgrims en blijft naast me lopen.Aan het einde van het stadje, vindt hij het genoeg en loopt weer terug naar waar hij vandaan kwam. Volgens mijn wandelmaatjes schijn ik […]
Dag 39: Naar de top – O’Cebreiro
Het is ijskoud wanneer ik de albergue verlaat. Het heeft gevroren vannacht en volgens de eigenaresse ligt er misschien een laagje sneeuw op de top van de berg waar ik vandaag overheen moet. Ik heb voldoende lagen kleding aan, maar of ik beschermd ben tegen sneeuw?! De eerste kilometers zijn prachtig. De zon komt op […]
Dag 40: Mijn camino verhalen
Sommige dagen lijkt alles vanzelf te gaan en is er alleen maar het grote genieten. Sommige dagen zijn een worsteling. Vandaag loop ik fluitend over het pad. Het weer is omgeslagen. Het is ijskoud en het heeft gevroren, maar de lucht is helderblauw en de zon schijnt. Tijdens het lopen denk ik aan mijn ervaringen […]
Dag 41: Sarria, het laatste traject
Ik geniet van elke kilometer en bedenk dat het einde van mijn camino in zicht is. Vandaag kom ik aan in Sarria, het begin van het laatste traject. Sinds twee weken is het stil op de camino. Het aantal pelgrims dat ik dagelijks tegenkom op het pad, kan ik op één hand tellen. Ik raak […]
Dag 42: Wennen
Vanuit Sarria doen veel groepen Spanjaarden een georganiseerde camino en lopen alleen de laatste 115 km naar Santiago. Meestal wordt de bagage vervoerd van albergue naar albergue. Wanneer ik in de ochtend de albergue verlaat, zie ik koffers staan in de hal. Ik merk dat ik daar een mening over heb. Ik neem mijn rugzak […]
Dag 43: Een lange dag
Het heeft wederom gevroren vannacht, maar naarmate de zon hoger aan de hemel komt, stijgt de temperatuur. Het belooft weer een prachtige en warme herfstdag te worden. Vandaag heb ik een behoorlijke afstand af te leggen. Het pad stijgt en daalt de hele dag en ik moet flink wat hoogtemeters overbruggen, iets waar mijn lichaam […]
Dag 44: Geduld en vriendelijkheid
Bij het ontbijt word ik overvallen door de realiteit. Ik sta al enige tijd te wachten aan de bar van een panadería om mijn bestelling te plaatsen. De barista negeert me volledig en komt erg gespannen over. Dan komt een grote groep enthousiastelingen binnen, ze maken veel lawaai. De eerst zo rustige bar, staat ineens […]
Dag 45: Een mooie dag
Alweer een prachtige herfstdag. De zon schijnt volop wanneer ik de albergue verlaat. De stad Melide is aan het ontwaken, maar alle mogelijkheden om te ontbijten zijn nog dicht. Ik doe iets waarvan ik me had voorgenomen om nooit te doen; ik loop een stukje terug op de camino naar de plek waar ik eerder […]